Pays-Bas, Puy de Dome, Tarn et Garonne, Creuse......

Het is weer voorbij die mooie zomer...

Althans, de schoolvakantie die in Frankrijk nog altijd acht weken duurt. We hadden een soort 'overlevingsschema' in elkaar gedraaid: de eerste week zouden we in Nederland vertoeven voor familie- en vriendenbezoek en de nodige aankopen, de laatste week zouden we (echt) vakantie vieren in de Tarn en Garonne, ongeveer in het midden had ik me vrij onderhandeld voor een kampeeruitje met vriendinnen in de Puy de Dome. Tussen deze tripjes door kwam er regelmatig bezoek uit Nederland, boden de kleinkinderen van onze Franse buurvrouw de nodige afleiding, maakten we uitstapjes in de buurt, zwommen we in meertjes, deden we spelletjes, maakten we armbandjes, en....moesten onze kinderen zich af en toe zelf vermaken omdat we ook nog moesten werken.

Ik kan er een heel romantisch stukje over schrijven, over de geneugten van het Franse leven, het feit dat we zoveel tijd met onze kinderen doorbrengen, maar met twee onregelmatige banen valt dit laatste in werkelijkheid zeker niet altijd mee. Rob's werk voor klanten laat zich niet plannen en ook in de makelaardij is het hollen en stilstaan, zijn er juist in de zomer veel aanvragen voor bezichtigingen en wachten klanten niet met het uitbrengen van een bod (en dan moet ik echt aan het werk!) omdat het mij niet zo lekker uitkomt. Er is het vele werk buiten, in de (moes)tuin, aan het huis, plannen die uitgewerkt en uitgevoerd moeten worden. Veel organiseren en anticiperen dus, een gezamenlijke agenda bijhouden en veel communiceren. En ja, ik moet bekennen dat ik op de toppen van vermoeidheid wel eens verlang naar een gestructureerd leven in Nederland, met een kantoorbaan van 9 tot 5, buitenschoolse opvang tijdens de schoolvakanties en drie weken vakantie in Frankrijk, met nog een dagje vrij ervoor en één erna.

Maar dan gebeuren er weer dingen die maken dat ik zo dankbaar ben voor dit leven, de inspirerende mensen die we ontmoeten, met wie we mooie avonden beleven. De vrijheid waarin we leven, de kinderen opgroeien, in volle natuurpracht. Een leven waarin ze in aanraking komen met andere nationaliteiten, andere talen, culturen en gebruiken. De vrijheid om zelf te bepalen wanneer je er op uittrekt, en voor hoelang. Niemand die op ons wacht.

En nu is het maandagavond. Vandaag zijn de leerkrachten alweer aan het werk gegaan. Morgen begint de school weer. Vorige week op vakantie in de Tarn et Garonne hebben de kinderen zich heerlijk uitgeleefd op de camping, in het zwembad en met hun vriendjes in de speeltuin. Met bruinverbrande gezichten en weer een melktandje minder (Viggo) zijn we teruggekeerd naar huis. De schooltassen met leuke nieuwe schoolspullen voor Viggo die naar de Cours Préparatoire (CP, eerste klas van de basisschool) gaat, staan klaar. Ze waren vandaag niet meer te houden van de opwinding, en wij op onze beurt zijn deze energie na acht weken en een dag wel een beetje beu. Maar morgen, als we ze weggebracht hebben, zal het stil zijn in huis. Geen opgewonden jongensstemmen van twee broertjes die zich uitleven in een gevaarlijke brandweerscène, Manu die met allerlei insecten naar binnen komt, fijngeknepen tussen zijn driejarige vingertjes ('kijk mama, die is ook dood'), geruzie over een auto of een vliegtuig. Het gefluit van de vogeltjes, het geloei van de koeien zullen de boventoon weer voeren. Dan zal ik aan ze denken, me afvragend hoe ze de eerste dag op school ervaren. Hoe begroeten ze hun Franse vriendjes? Wat zullen ze vertellen over de vakantie? Ik zal ze enorm missen. En me dankbaar en bevoorrecht voelen dat we ze hier tijdens hun jonge levensjaren zo intensief meemaken.

 

 

Het étang de la Ramade, half uurtje bij ons vandaan, biedt verkoeling tijdens zeer warme dagen aan het begin van de vakantie.

Ongelooflijk maar waar, de zomerhit van het jaar, loomen, drong zelfs door in de Creuse.

 

Bezoek! Van Luc, Liek en Noek.

 

In het toekomstige atelier hebben we met hulp een betonvloer gestort. Aan de koffie, wachtend op de betonwagen.
 

 

 

Onder toeziend oog.

 

 

 

Eindelijk....de juiste tegels gevonden in Nederland.

 

Sophie, kleindochter van onze buurvrouw, op bezoek.

Festival 'Danses, Musiques et Voix du Monde' in Felletin.

 

 

Vertrouwd  beeld! De vroegere buurjongetjes in hetzelfde speelhuisje als destijds.

 

Rob is jarig en dat vieren we op het water. Bij étang Fades Besserves in de Puy de Dome.

 

 

 

Een gezellig, maar koud kampeeravontuur met mijn vriendinnen in de Puy de Dome. Niet zo handig om met een jaren 70 slaapzak in een klein tentje te slapen op 1280 meter.

De slechte nachten weerhielden ons niet na een prachtige bergwandeling de top van Puy de Sancy te halen, 1886 meter hoog. Een geweldig mooi landschap, en leuk 'ons' skigebied in de zomer te ontdekken.

 

Ieder dorp in deze omgeving kent een jaarlijks terugkerend dorpsfeest. Vast terugkerend element: Le Dracula gonflable

 

De laatste resten van een machtig kasteel (XIIe eeuw): de twee torens van Crocq (middeleeuws stadje in de buurt) domineren de omgeving en geven een mooi uitzicht (360°) op de vulkanen van de Auvergne.

 

 

Vakantie in Molières, Tarn et Garonne. Hier in het middeleeuwse stadje Saint Antonin Noble Val, aan de rivier Aveyron. 

 

Op de camping 'Domaine de Merlanes'.

 

Gezellig aan de pannenkoeken met onze vrienden uit de Creuse.

 

Vakantie is best vermoeiend.

 

Bezoek aan stadje Moissac, gelegen aan de rivier de Tarn en een centrum van Romaanse kunst in Frankrijk, en een belangrijke halte op de bedevaartsroute naar Santiago de Compostella. 

 

 

In Frankrijk is er een traditie dat de petit souris, het kleine muisje, het verloren melktandje ophaalt van onder het kussen, en daarvoor een klein cadeautje in de plaats legt. Zo gezegd, zo gedaan. Viggo was echter zo bang van de muis, dat hij een paar keer 's nachts wakker werd (en wij ook geen oog dicht deden). Nu laten we deze traditie maar even voor wat het is. 

 

Eenmaal thuis van vakantie wachten de courgettes om geplukt te worden....

 

De vuile was....

 

En vraagt het laatste restje vakantiewijn om opgedronken te worden. Santé!