woensdag 3 februari 2016

Onverwacht pakket



Ik werk alweer een paar jaar voor Leggett Immobilier, de grootste Engelse makelaarsorganisatie in Frankrijk, in 1998 opgericht door Trevor Leggett. Als jonge bouwvakker met een passie voor oude, authentieke panden, was de Engelsman tien jaar eerder naar Frankrijk gekomen en in de Dordogne een renovatiebedrijf begonnen voor expats. Omdat hij een neus had voor mooie panden kreeg hij steeds vaker het verzoek huizen te zoeken voor Engelse landgenoten en te bemiddelen bij het aankooptraject. Dat was het begin van Leggett Immobilier, een professionele organisatie met inmiddels meerdere vestigingen in Frankrijk, een paar honderd zelfstandig werkende agenten, duizenden panden te koop -van opknappers tot kastelen- en duizenden klanten wereldwijd op zoek naar een huis. 
Het is hard werken als zelfstandig agent, zeker in een dunbevolkt gebied als de Creuse, waar de kilometerteller snel oploopt bij de zoektocht naar leuke, verkoopbare huizen, en voor bezichtigingen met klanten. Het werk is ook enigszins verslavend: Het is een sport om de leukste huizen op de mooiste plekken op te sporen. Het werk is avontuurlijk; de ene dag neem ik een vijftiende eeuws manoir van 5 ton in voor de verkoop, en blijkt de eigenaar een befaamd orgelbouwer, de volgende dag biedt een tachtigjarige mij een apéro aan als we onderhandeld hebben over de verkoopprijs van het vervallen boerderijtje van haar grootouders. Het getekende verkoopmandaat komt ze later persoonlijk brengen. E-mail heeft ze niet, en de diesel voor het korte ritje is waarschijnlijk goedkoper dan de benodigde postzegels. Een paspoort is er trouwens ook niet, blijkt later als een koper zich aandient. Madame is de Creuse nooit uit geweest en ik moet het doen met haar rijbewijs.
Werken in de immobilier is ook enorm uitdagend. Dagelijks gaan we om met de meest uiteenlopende mensen, uit verschillende landen. Ik schakel continue in drie verschillende talen, en er is veel kennis nodig van allerlei zaken. Gelukkig kan ik voor dit laatste altijd een beroep doen op specialisten binnen Leggett, en natuurlijk op mijn collega-agenten die samen over veel kennis en ervaring beschikken. Bovendien kun je als agent wekelijks online cursussen volgen en verspreidt Leggett de  marktontwikkelingen continue in hapklare taartpunten en staafdiagrammen onder de agenten, zodat zij op hun beurt kopers en verkopers kunnen informeren. 
Een zeven pagina's tellend pdf'je informeert mij aan het begin van het jaar over de prestaties van het 'Centre team' (waar ik toe behoor) over 2015, de omzetcijfers, met percentages van welke nationaliteit de kopers waren, en de verkopers, binnen welke prijsklasse het beste is verkocht, dit alles afgezet tegen het jaar ervoor. Niet alleen de algemene prestaties zijn in beeld gebracht, ook de prestaties van de individuele agenten zijn in één oogopslag openbaar. En dit gebeurt niet alleen aan het einde van het jaar, maar regelmatig verschijnen er top 10 overzichten in mijn inbox. Voor zo'n beetje ieder onderdeel van het werk zijn er beloningen. Zo is er een prijs voor de agent die de meeste verkoopmandaten heeft binnengesleept en uiteraard voor de best verkopende agent. De prijzen variëren van een fles wijn, tot een tablet en een exclusieve vakantie op een paradijselijk eiland waar ik nog nooit van heb gehoord. In het begin hield ik deze updates nog wel bij, maar al vrij snel hield ik het voor gezien. Het leidt alleen maar af en bovendien maak ik weinig kans op een prijs. Het grootste deel van de omzet van Leggett wordt verdiend in de Alpen, de regio Parijs en aan de Franse zuidkust met huizenprijzen vanaf 3 ton terwijl er in mijn werkgebied, Creuse en Puy-de-Dôme, boven de 2 ton nog altijd weinig gebeurt. Ik maak me geen illusies: Mijn naam zal zolang ik in la France profonde tussen de schapen en koeien woon nooit op de winnaarslijsten van Leggett prijken.
Maar afgelopen vrijdag bleken de zaken er toch anders voor te staan. Ik werd gebeld door iemand van een pakketservice, met de vraag of er die middag iemand thuis zou zijn om een pakketje in ontvangst te nemen. Nu worden hier zeer regelmatig pakketten afgeleverd, maar ik kon me niet heugen dat we iets besteld hadden. "Wat is het voor pakket", vroeg ik voorzichtig. "Ik denk dat het wijn is, het is nogal een zware doos", zei de Fransman aan de andere kant van de telefoon. "Misschien wil iemand je verrassen?", vervolgde hij toen het stil bleef aan mijn kant. Ik werd steeds nieuwsgieriger maar kon niet bedenken wie de gulle gever zou kunnen zijn. 's Middags arriveerde het beloofde pakket, een enorme doos Bordeaux rood uit 2014. Met een brief van Leggett om me te feliciteren met de resultaten van 2015. 'Happy New Year and a Hearty congratulations for becoming a member of the Leggett .....+ Club'. Waar de puntjes staan, staat een getal dat refereert aan een bepaalde omzet, en als je daarboven komt, zit je dus in de Leggett .... + Club. Natuurlijk weet ik mijn omzet van vorig jaar, en ik ben daar heel tevreden over en ook heel trots op, maar toch checkte ik even bij mijn regiocoördinator of er geen vergissing in het spel was. "You had a fantastic year and you deserve some extra wine", mailde hij enthousiast terug. 
Als agent immobilier heb je geen echte collega's,  laat staan een manager die je af en toe een schouderklopje geeft. Je moet keihard werken en rijk word je er niet van (dit nog even ter voorkoming van verkeerde beeldvorming). Ik ben een nuchtere Hollandse, maar nu verscheen er toch een grote glimlach op mijn gezicht die het hele weekend niet meer wegging. Competitie, prestatiedrang en top 10 overzichten van de best verdienende agenten zeggen me niet zoveel, maar waardering krijgen voor je inzet en harde werk is op z'n tijd heel erg fijn. Dus zeg ik: Santé! Op naar een nieuw succesvol jaar (en het volgende lijstje!).

Voor vertrek naar Nederland nog even onder het kappersmes.

Kerst met de familie in Nederland.


Schaatsbaan in Eindhoven.




Koekjes bakken met oma.

Happy New Year!

Sentimental journey in Utrecht...in dit speeltuintje in Overvecht speelde Rob toen hij Viggo's leeftijd had.

The Good Dinosaur, prachtige 3D animatiefilm over de vertederende vriendschap tussen Dino Arlo en menskind Spot.

In een verder lege bioscoopzaal in Eindhoven, waar alle kinderen de eerste week van januari weer naar school waren en wij met een kapotte auto noodgedwongen langer in Nederland bleven.

Samen dromen van een echt mobieltje....

En toen viel er een ietsie pietsie sneeuw...


Le pauvre....

Dan maar naar de Puy de Pariou (Puy de Dome), lekker wandelen in een dik pak sneeuw.





Vrienden van het eerste uur....lekker buiten (!) lunchen met Jamie en Anuska en de meiden.

Bij Jamie op de graafmachine.
Onze nieuwe huisgenoot, nu al van onschatbare waarde.

2 opmerkingen:

  1. Gefeliciteerd met de prestatie en wat leuk en goed dat je zo'n mooie 'prijs' kreeg!
    Hoop dat alles goed gaat met jullie! Zo te lezen dus wel!
    Bij ons alles goed, alles weer een beetje op de (Nederlandse) aan het krijgen! Het gewone gereel zeg maar! ;-)
    Lieve groetjes uit Holland
    Sanne

    BeantwoordenVerwijderen