woensdag 11 april 2018

Sherif en zijn gevolg


Vrijdag Eindelijk....de grote dag....we gaan kippen kopen! We zijn met de aanschaf niet over één nacht ijs gegaan omdat eerst het broodbakhuisje - het 'kloppend hart' van de dierenweide - een opknapbeurt verdiende om verdere instorting te voorkomen. Er moest daarnaast een ren worden afgezet en een kippenhok aangeschaft om de beestjes veilig in op te bergen zodat de vossen er 's nachts niet bij kunnen. Het kippenhok kochten we op internet en namen we op een vroege, koude zondagochtend in november mee op de terugreis van Nederland naar Frankrijk. Het houten hok, met vier legbakken en drie zitstokken, stond reeds ingepakt op ons te wachten op een wat louche en verlaten industrieterrein onder de rook van Antwerpen. Behalve voor kippenhokken in alle soorten en maten kun je er ook terecht voor in Polen gefabriceerde (pool)biljarttafels, pacman kasten en tafelvoetbalspellen. Dit alles gepresenteerd in een gigantische kas van ruim een hectare groot, zo vertelde de Belgische handelaar trots. We kochten er meteen maar een eet- en drinkbak bij, want van deze Belgische meneer kregen we niks cadeau. Ik vermoed dat we een te gretige indruk maakten.

Maar nu zijn we er dan echt helemaal klaar voor, en rijden we naar Giat, een stadje een half uurtje verderop in de Puy de Dôme, met een grote markt die zo'n twintig keer per jaar wordt gehouden en heel veel volk uit de weide omgeving trekt op zoek naar (biologische) groenten en fruit, vlees, vis, kaas, konijnen, ganzen, landbouwmachines en ga zo maar door. De handelaren hebben zich niet door de regen laten weerhouden, want er is geruime keus, en binnen tien minuten houden we ieder twee dozen vast met twee bruine, twee grijze en twee zwarte legkippen en een witte haan, bij elkaar gehouden door een dun touw. Hebben we hier nou zo lang over moeten soebatten? Nu nog snel wat stro en voer kopen en voilà, op naar huis!

"Loop maar snel naar huis, er wacht een verrassing", zeggen we als we in de namiddag de jongens bij de schoolbus ophalen. "Fifa dix-huit"?, roepen ze in koor, verwijzend naar het Nintendo voetbalspel dat ze hebben gekocht op LeBonCoin, de Franse Marktplaats en dat één dezer dagen met de post zal arriveren.

"Ooohhh....kippen!!!" Opgewonden rennen de jongens achter de kippen aan. "Hé, de haan zit al op de kip! Krijgen we nu kuikentjes?" Reeds jaar en dag wil Manu eieren uitbroeden omdat hij dol is op kuikens.

De jongens proberen namen te verzinnen om de kippen van elkaar te onderscheiden. De haan wordt alvast 'Sherif' gedoopt.

Als in de avond het duister invalt, zoeken de kippen een veilig heenkomen, onder het afdak van het broodbakhuisje, tegen de heg aan, overal behalve in het gloednieuwe, met vers stro beklede kippenhok. Rob heeft het hok op een verhoging geplaatst zodat het stabiel staat, en een houten trap gemaakt zodat de kippen gemakkelijk naar binnen kunnen. Zou het hok te hoog zijn? Of durven ze de trap niet op? Met z'n vieren en een grote deken lukt het ons de kippen te vangen en ze op te sluiten voor de nacht. Dit valt nog niet mee....we dachten dat kippen houden weinig werk zou zijn.

Zaterdag Met name Manu is niet uit de kippenren weg te slaan, ondanks meerdere verzoeken van onze kant de beestjes rustig te laten wennen aan hun nieuwe omgeving. Consternatie alom als Manu de klep boven de legbakken nogal plotseling opent en een kip dusdanig schrikt dat ze uit pure paniek wegfladdert en daarbij struikelt over haar eigen ei, waardoor deze breekt en het halve hok onder het eigeel zit. 

Over eieren gesproken.....het regent eieren. We hebben er nu al vijf! Ze liggen niet alleen in het hok, maar ook tegen de rand van het broodbakhuisje en op het platte deel aan de achterkant. De kip zit er nog op en is volgens Manu aan het broeden, maar ze loopt verschrikt weg als ik mijn hoofd om de hoek steek. "Mamáá! Laat haar met rust! Ik wil een kuiken!", roept Manu woedend.

Eerste Paasdag We vertrekken bijtijds voor een dagje Vulcania, een themapark over vulkanen in de Puy de Dôme. Geen tijd voor een uitgebreid paasontbijt met verse eitjes. Zo komen ze nooit op natuurlijk. Viggo wordt steeds stiller. "Is het niet zielig voor de kippen als we de hele dag weg zijn?"

's Avonds weten Sherif en zijn gevolg de weg naar het kippenhok zelfstandig te vinden. Gelukkig, ze zijn toch minder dom dan ik dacht. 

Tweede Paasdag De haan blijkt ontsnapt uit de ren, en doet nu verwoede pogingen om via de heg weer naar binnen te komen. We hadden al opgemerkt dat hij wel erg hard en hoog fladderde, en vermoeden dat hij vanaf het platte deel van het broodbakhuisje over het hek is gevlogen. Een filmpje op internet leert hoe de vleugel (slechts één, anders heeft het geen zin) geknipt moet worden, en Rob gaat dapper aan de slag. Als de jongens even weg zijn, want die krimpen ineen van zoveel dierenleed.

Dinsdag Wat moet ik met al die eieren? Ik kan ze wel weggeven aan de buren maar die hebben zelf ook kippen. En de volgende buurvrouw ook. Dat wordt taarten bakken, maar laat ik daar tegenwoordig geen tijd meer voor hebben. De buurvrouw weet raad: "Breng wat eieren en melk en ik maar een heerlijke Oeuf au lait maison." Aan het einde van de middag brengt ze een ovenschaal vol, en geduldig legt ze uit hoe het recept in elkaar steekt, maar als ik 'au bain marie' hoor, haak ik af. Je ziet haar denken: Die Ollanders leren het ook nooit. 


Familiebezoek! Terug van skivakantie in Andorra.

Groot onderhoud.

Manu vertrekt met school voor vijf dagen op excursie naar de Dordogne.

Dagje www.vulcania.com





4 opmerkingen:

  1. Wat leuk dat jullie kippen hebben nu!
    Zulke grappige beestjes!
    Leuk ook voor de boys!

    Liefs uit Holland

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi! Ja ontzettend leuk! Hoe is het met jullie? Ik probeer op je blog te komen maar dat lukt niet....Groetjes, tot ziens!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi hoi Mariska, met ons alles goed! Laatste loodjes ;-) Klopt, ik had mijn blog ff offline gehaald als het goed is aangezien ik er niet meer op schreef ;-) groetjes aan allen uit NL a bientot

    BeantwoordenVerwijderen