maandag 12 maart 2012

Naar school!

Vanochtend is Viggo voor het eerst naar de kleuterschool gegaan, Fernand Gory in Auzances. Zelf had ik niet zo best geslapen, ondanks dat de kleine Manu besloten had een keertje lekker door te slapen. Om Viggo voor te bereiden zijn we gisteren naar het schooltje gereden, vanzelfsprekend gesloten op zondag. De hekken waren echter open, dus we konden om de school heen lopen, naar binnen kijken en het speeltuintje bekijken (en uitproberen). We waren hier al twee keer eerder; de eerste keer in augustus vorig jaar toen we met de kinderen vakantie vierden nabij ons huis. De tweede keer afgelopen december, toen we de acte de vente gingen tekenen en we Viggo, vanwege de supersnelle verkoop van ons Nederlandse huis, meteen konden inschrijven. Gisteren, zijn schooltas alvast op de rug, was hij door het dolle heen en had praatjes als altijd. Echter vanochtend leek pas echt het besef bij hem door te dringen dat het vandaag dan toch echt zo ver was. De schooldirecteur stond in de hal om alle kinderen, na de tweeweekse schoolvakantie, te begroeten, en eenmaal binnen werden we verwelkomd door Viggo's juf Claudine. Viggo op zijn beurt had zich inmiddels aan me vastgeplakt. Claudine nam ons mee naar het klaslokaal, naar de afdeling speelgoedauto's, en liet ons even alleen. Manu had het meteen naar z'n zin in dit speelgoedparadijsje. Viggo wat minder, de schattige Franse medekleuters die langzaam binnen kwamen druppelen ten spijt. Juf Claudine en ik wisselden nog even wat huishoudelijke mededelingen uit - ik had wel reservekleren meegenomen, maar was helaas de slofjes vergeten, en ik had - oh moedergevoelens - toch nog snel even een banaan en een briefje met mijn mobiele nummer in Viggo's schooltas gepropt. En toen was het tijd om afscheid te nemen, en overhandigde ik een zeer verdrietige Viggo aan Claudine, en verlieten Rob, Manu en ik het lokaaltje. Erg moeilijk om hem zo achter te laten, maar in de wetenschap dat het wel goed zal komen zodra hij het Frans een beetje begrijpt en contact kan maken met zijn juf en klasgenootjes. Toen ik hem om 12.00 uur stipt weer op kwam halen, zag hij er al een stuk vrolijker uit. Uit het verslag van juf Claudine begreep ik dat Viggo na ons vertrek 'bien pleure' had, maar dat hij daarna enigszins ontdooide en haar de oren van het hoofd had gekletst. Een beetje wanhopig voegde ze er aan toe dat ze er niks van had begrepen, en of Viggo misschien een ietsiepietsie Engels kan (nee dus). Maar een woord had ze begrepen: 'bed'. Viggo is al lang niet meer gewend om overdag te slapen, maar hier doen de kleuters nog een tukje na de driegangenmaaltijd die ze rond het middaguur gezamenlijk nuttigen. We hadden Viggo zondag gewezen op de mini stretchers en dekentjes die in een naastgelegen lokaal opgestapeld stonden. Hij had zijn juf blijkbaar proberen duidelijk te maken dat een slaapje voor hem echt niet meer nodig was. Claudine concludeerde dat het voor vandaag welletjes was geweest, ook omdat we tijdelijk in Evaux les Bains verblijven en het veel tijd en energie kost om op en neer te rijden. Ze stelde voor dat Viggo deze week alleen de ochtenden komt, en dat hij volgende week volledig 'meedraait', de maaltijden (en slaapjes!) inclusief. Na het pijnlijke afscheid is Rob thuis verder gaan klussen. Na een paar uur werd hij opgeschrikt door een luid en indringend gerinkel, het geluid van een een harde deurbel. Aangezien we die niet hebben, was hij in de war. Waar kwam dit intense geluid vandaan? Het bleek de belversterker van de telefoon in de keuken te zijn, die de vorige eigenaren destijds bevestigd hebben om de telefoon beter te kunnen horen. Echter, we hebben nog geen telefoon aangesloten dus Rob kon niet antwoorden. De mysterieuze beller bleef volhouden, en heeft tot zeker zes keer toe gebeld.
Zelf ben ik naar het cabinet medical gereden voor een huisarts. Ik zal later deze week horen bij welke huisarts we terecht kunnen. Vervolgens ben ik naar Merinchal gereden, een dorp zes kilometer van ons gehucht, om daar de vrouw te zoeken die zich deze week bij ons huis had gemeld om te informeren naar welke school onze kinderen zouden gaan. In deze vergrijsde regio is ieder kind meer dan welkom, een heel ander verhaal dan de wachtlijsten in de Vinexwijk waar we tot voor kort woonden en waar ik Viggo met nauwelijks een jaar oud noodgedwongen al aanmeldde voor een school. Ik trof haar in de kantine waar de maaltijden voor de kleuters worden voorbereid en herkende haar in de beschrijving die Rob had gegeven. Ik wilde informeren naar opvangmogelijkheden voor Manu. Helaas zijn er zowel in Auzances als in Merinchal geen creches, maar wel zogeheten nourrices, moeders die enkele kinderen aan huis opvangen. De vrouw, die dichtbij ons huis blijkt te wonen, beloofde informatie in te winnen en we spraken af contact te houden.

Viggo en Pumba, de poes van Jamie en Anuska, waar we een weekje op hebben gepast.
Manu struint er lustig op los en moet constant in de gaten worden gehouden.

Pannenkoeken, ter verzachting van het 'eerste schooldag leed'.

4 opmerkingen:

  1. wel zwaar als je Viggo zo moet achter laten.Ik hoop dat het jochie snel de taal gaat begrijpen en vriendjes heeft.Heerlijk om de foto's te bekijken met de echte franse uitstraling.De glimlach op Viggo zijn snuitje maakt weer een boel goed.groet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. leuk even van je te horen, Erik, ja het is niet makkelijk we moeten er even doorheen, morgen weer een schooldag, we zien 't wel. Maar verder alles goed hier! Groetjes!

      Verwijderen
  2. Hoi Maris en Rob,

    Mijn moederhartje breekt. Maar uiteindelijk zal Viggo wel wennen en zit je de hele dag met van die Franse rotjong die willen afspreken.
    Schiet lekker op Rob, die verbouwing. Ben blij dat je met de keuken bent begonnen, kunnen we tenminste snel komen eten.
    Zet hem op!
    Veel liefs,
    Raquel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. he Raquel, ja mijn moederhart heeft het ook zwaar dezer dagen. Maar il y a du progres, zegt de juf, dus daar vertrouwen we maar op. Eind volgende week verhuizen we naar ons huis, dus dan gaan we de keuken uitproberen. Ik hou je op de hoogte;-)
    Hoop alles goed in Tilburg/Normandie!
    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen